امیرحسین جلیلیان_فعال رسانه؛خ مثل خاک،خ مثل خطر، این روزها زندگی زاگرس نشینان به ویژه ساکنان جنوبش باخطری نفس گیر دست به گریبان است و چاره ای جز خانه نشینی باقی نمیگذارد.
مردمش این روزها از پنجره خانه هایشان،آنان که هر وقت دلشان میگیرد به سراغش میروند و تماشای باغچه و حیاط خانه ویلایی از پشت شیشههای تمیز حالشان را بهتر میکند هم فاصله میگیرند.
از خواب هم واهمه دارند مبادا فردا هم مثل امروز با نفسی تنگ و خرخر سینهای که به سختی بالا و پایین میرود به استقبال روز جدید بروند.
زندگی ایلامیان قبل از راه رسیدن کرونا هم در حصر و قرنطینه بود و امروز از ماسک های که تا چندی پیش برای مهار کرونا استفاده میکردند حال برای محافظت از خود در برابر ریزگرد ها استفاده میکنند.
هر وقت توده گرد وغبار راهی و ساکن شهرشان میشود طعم خانهنشینی را مثل طعم گز خاک زیر زبانشان مزه مزه میکنند.
زمزمه زندگی مردم استان اینگونه شده که “خداروشکر امروز نفسی میاد و میره،حالا وقتی خاک میشه میاد،اما معلوم نیست بره و باز برگردِه”.
مردم استان از دلتنگیهای کرونایی میگویند از ترسهایی که قبل از کرونا خاک به جانشان انداخته بود؛ترسهایی که مخصوص سالخوردهها نیست و قسمت کودکان این استان هم شده است.
بچه های این استان دلشان برای بازی در کوچه تنگشده است.
دیروز در ایلام مادری به فرزندش اجازه خارج شدن از خانه را نمیداد و میگفت: «پسرم مشکل تنفسی پیداکرده مجبور است اسپری استفاده کنه؛کل دوران کرونا مواظبش بودم مریض نشه حالا که میگن کمتر شده خاک اومد که بدتر؛ بچه ام تو خونه آروم و قرار نداره مجبورم گوشی بدم دستش تا ساکت شه.»
گردوغبار بیش از ۲ دهه است که راهش را به کشور بازکرده است، نمونه خارجی و داخلی شوخی تلخ مردم با این مهمان ناخوانده است.
این روزها اگرچه وضعیت شیوع بیماری کرونا رو به بهبودی است، اما مهمان ناخوانده دیگری به نام گرد و خاک در 25 استان کشور جولان می دهد و سلامت مردم را به مخاطره انداخته است.
حال شمابگوید که در برابراین اوضاع خاکی چه میشود کرد؟!
اقدامات و راهکار مسئولین برای این اوضاع خاکی چیست؟!
بنظرشما راهکارمقابله باهجوم ریزگردهاچیست؟!
ثبت دیدگاه