به گزارش ایلام معلم؛در راستای سلسله گفتگو با معلمان نمونه‌ی استان ایلام که به مرحله کشوری طرح شناسایی و معرفی جلوه های ویژه معلمی در زیست بوم جدید در سال تحصیلی 1401-1400 راه یافته اند، این بار حامد گنجی کارشناس روابط عمومی اداره کل آموزش و پرورش استان به سراغ “صمد محمدی” از فرهنگیان استان ایلام رفته است. “صمد محمدی” یکی دیگر از فرهنگیانی می باشد که به مرحله کشوری طرح مذکور راه یافته است.
*خودتان را معرفی کنید و از سوابقتان بگویید:
صمد محمدی هستم از شهرستان ایوان و از فرهنگیان شاغل در این شهرستان، 29 ساله هستم و 4 سال دانشگاه فرهنگیان بوده ام و 6 سال سابقه تجربی دارم. مولف چندین عنوان مقاله و کتاب در زمینه های مرتبط با آموزش و پرورش و مدرس کارگاه های مختلف آموزشی بوده و دانشجوی سال آخر کارشناسی ارشد مدیریت آموزشی هستم. سوابقی همچون معلم نمونه مقطع ابتدایی منطقه زرنه درسال ۹۵ و ۹۶ و شهرستان ایوان در سال ۹۹ را نیز در کارنامه فعالیتم دارم.
*شروع به کار معلمی‌تان از کجا بوده و چه چیزی باعث شده به سمت معلمی سوق داده شوید؟
من از واژه های کلیشه ای مانند عشق استفاده نمیکنم، واقعیتش این است شاید الان هرکسی به سمت معلمی بیاید در نگاه اول با خودش میگوید یک حقوقی و درآمدی دارم و سریع به سر کار میروم و استخدام می شوم. نگاه اولی ما هم به معلمی همین بود و به همین شکل وارد معلمی شدیم. در دو سال اول دانشگاهم خیلی تمایلی به ادامه این شغل نداشتم چون که هنوز وارد فضای مدرسه نشده بودیم. پس از ورود به فضای مدرسه و به خاطر تاثیر گذاری بسیار زیاد یکی از اساتیدم و دعوت وی از من برای حضور در یکی از مدارس، کم کم فعالیتم بیشتر شد و طراح سوال آن مدرسه شدم. پس از آن متوجه شدم معلمی چه چیزی را نشان می دهد و چه جایگاه بسیار بالاتری از آن چیزی که در ذهنم بود را دارد. حدود یکسال در آن مدرسه فعالیت داشتم و گاهی سرکلاس هم تدریس می کردم. پس از آن وارد مدارس مختلفی برای کارورزی شدیم. وارد یکی از مدارس شدم، از قضا معلمی که من برای کارورزی به کلاسش میرفتم چون سنواتش زیاد بود آن روز به سرکلاس نمی آمد من هم مجبور بودم از همان روز کلاس پایه سوم را تدریس کنم. فعالیتم را بسیار جدی شروع کردم و تمام آن چیز هایی که در کارورزی نیاز بود را انجام دادم و یاد گرفتم. پس از فارغ شدن از دانشگاه وارد آموزش و پرورش شدم. سال اول تدریسم در یک جایی بودم که چندان کیفیت آموزشی لازم را نداشت. حتی تخته و نیمکت مناسبی نیز برای درس دادن فراهم نبود کلا شرایط نرمال نبود. آن سال توانستیم با همکاری مدرسه و اولیا برای کلاس تخته وایت برد بخریم. 2 سال در آن منطقه بودم و در آنجا معلم نمونه شدم. پس از آن وارد یکی دیگر از مدارس شدم که من شاید هرچه دارم مدیون این مدرسه است چراکه اکثر اولیای دانش آموزانم معلم بودند. وقتی اولیا خودش نیز معلم است روی کار شما نظارت بیشتری دارند و از شما کار میخواهند. من با کلاسی شروع کردم که حدود 5 نفر دانش آموز تیزهوشانی داشتیم. و حدود 21 نفر از دانش آموزانم اولیایشان معلم بود. البته دانش آموزان دیگری نیز بودند که اولیایشان مسئولیت های مهمی در سطح شهر داشتند. خیلی کلاس فوق العاده ای بود خدا را شکر میکنم شاید نقطه عطف کار من با همین کلاس بود چراکه در سطح شهر شناخته شدم و البته وقتی شناخته میشوید مجبورید کار کنید در واقع شما را به سمت پیشرفت کردن سوق میدهد. سال های اول خدمتم وقتی حقوقم بسیار کم بود برای اینکه در تدریس ریاضی مهارت پیدا کنم و بتوانم دانش آموزانم را خوب آموزش دهم با هزینه شخصی دوره های مختلفی را ثبت نام و شرکت میکردم. الان خودم دوره های مختلفی را برای دانش آموزان و فرهنگیان برگزار میکنم.
*انگیزه ای که برای حضور در سرکلاس درس دارید از کجا می آید؟
وقتی یک نفر شغلی را انتخاب میکند می‌بایست تمام تلاش خود را بکند که در آن شغل پیشرفت کند مثلا یک مغازه دار یا بَنا میخواهند بهترین خدمت را در شغل خود ارائه دهند که همه از او تعریف کنند. قطعا نیز وقتی که معلم میخواهد سر کلاس برود باید با ظاهر و پوشش خوب، رفتار مناسب و آمادگی لازم در کلاس حضور پیدا کند. من هم همیشه سعی کرده ام که این مراتب را رعایت کنم و همیشه با باکیفیت ترین وضعیت خودم، سرکلاس بروم و این مسئله همیشه در ذهنم بوده که از نظر کیفیت، باکیفیت ترین باشم. قطعا در این راه نیز همیشه مدیر و معاونین و سایر همکاران و خصوصا اولیای دانش آموزان نیز با هم همکاری کرده اند.
*چه چیزی باعث می شود شما کار معلمی‌تان را با قدرت ادامه دهید؟
سوال سختی است. شاید علاقه به دانش آموز. من در طول 6 سال، هزار و صد دانش آموز داشته ام. وقتی این حجم از دانش آموز را درس بدهید و با آن ها سرکار داشته باشید به راحتی میتوانید در صورت برخورد با دانش آموزی به شناخت نسبتا خوبی از او برسید و ارتباط لازم را با او برقرار کنید. من خیلی دانش آموزان را دوست دارم. مسئله دیگر اینکه در ارتباطات اجتماعی وقتی مردم میفهمند شما معلم هستید، نحوه ارتباطشان با شما فرق میکند و مانند یک کارمند عادی با شما برخورد نمیکنند. مجموعه همه ی این علاقه ها و انتظارات باعث می شود ما با قدرت کارمان را انجام دهیم. حالا با حقوق معلمی کاری نداریم چراکه ما انتخاب کردیم که اینکار را انجام دهیم. کاری با مسائل مالی ندارم من تمام تلاشم را انجام میدهم که بهترین باشم و دانش آموزان و اولیا و همه از من راضی باشند.
*صحبت پایانی اگر دارید بفرمایید:
فرارسیدن هفته معلم را به تمامی فرهنگیان محترم تبریک عرض میکنم، ان شاءالله سال های خوبی را در آینده شاهد باشیم. از همین الان هم به تمامی کسانی که میخواهند کار معلمی را شروع کنند میگویم که کاری به حقوق نداشته باشند و کار خود را با جدیت انجام دهند. امیدوارم همه همکارانم همیشه سالم و سلامت باشند.
ثبت دیدگاه