به گزارش ایلام معلم؛در سال تحصیلی 1401-1400 نیز طرح شناسایی و معرفی جلوه های ویژه معلمی در زیست بوم جدید در استان ایلام اجرا شد که طی آن 4 نفر از فرهنگیان استان ایلام، به مرحله کشوری این طرح راه یافتند.
آنچه در زیر میخوانید مصاحبه حامد گنجی کارشناس روابط عمومی آموزش و پرورش استان ایلام با “سیده سهیلا طاهری“ از فرهنگیان استان ایلام که به مرحله کشوری طرح شناسایی و معرفی جلوه های ویژه معلمی در زیست بوم جدید راه یافته است.
*خودتان را معرفی کنید و شرحی از فعالیت های خودتان را بگویید:
سیده سهیلا طاهری هستم، آموزگار پایه ششم، شاغل در آموزش و پرورش شهرستان دره شهر. 2 سال در تربیت معلم بوده و 22 سال درس داده ام. از تربیت معلم شهید صدوقی کرمانشاه کارم را شروع کرده ام. در حوزه تدریس و همچنین بازی و یادگیری، فعال هستم همچنین عناوین برتر و کسب مقام های کشوری، استانی و منطقه ای در جشنواره الگوهای برتر تدریس، تولید محتوا، مسابقات علمی، قرآنی و ورزشی را دارم.
*چه چیزی باعث شد که به سمت شغل معلمی سوق پیدا کنید؟
از همان دورانی که دانش آموز ابتدایی بودم معلمی را دوست داشتم، یکی از دانش آموزان برتر کلاسم بودم و به درس خواندن خیلی علاقه داشتم و دوست داشتم پس از پایان دوران دبیرستان وارد رشته زبان در تربیت معلم شوم ولی با اختلاف اندکی نتوانستم وارد آن رشته شوم بعد از آن همان سال اول رشته آموزش ابتدایی قبول شدم و اتفاقا خیلی هم خوشحال بودم که رشته معلمی قبول شده‌ام چراکه به معلمی علاقه داشتم و عشق به معلمی از همان بچگی در سرم بود و خدا را شکر به آن رسیدم.
*در طول سال های خدمت شما چه چیزی باعث شده با انگیزه وارد کلاس درس شوید؟
یکی عشق به تدریس و کارم و دیگری اینکه در برابر دانش آموزانی که دارم احساس مسئولیت میکنم؛ چون که واقعا این دانش آموزان سرمایه های این مملکت هستند و تا حد امکان برای این دانش آموزان سنگ تمام گذاشته و تمامی توان خود را در کلاس برایشان میگذارم. به همکارانی که وضعیت تدریس و جنب و جوش من را میبینند و از من سوال میکنند میگویم من باید وقتی از مدرسه به خانه میروم وجدانم راحت باشد. وقتی صبح ها کلاس دارم، شب های قبل آن فکر میکنم که چگونه باید فلان مبحث را به دانش آموزان منتقل کنم و این یکی از دغدغه های من است. خیلی به تدریس علاقه دارم و همیشه سعی کرده ام دروس را با روش های مختلف مانند بازی و یادگیری و … منتقل کنم خصوصا درسی مانند درس ریاضی.
در دورانی که کرونا در کشور همه گیر و مدارس تعطیل شد، دغدغه ام این بود که چگونه درس های مختلف را از طریق مجازی به دانش آموزانم تدریس کنم. یک سُفره‌ی یکبار مصرف سفید که درخانه داشتم روی کمد دیواری خانه ام نصب کردم و با ماژیک روی آن محتوای درس را مینوشتم، و با ضبط فیلم و پیام صوتی آن را برای دانش آموزان میفرستادم. برای اینکه در بحث تولید محتوا قوی تر شوم، کلاس های خصوصی تولید محتوا با گوشی موبایل را میرفتم تا بتوانم محتواهای مختلف را برای دانش آموزانم تولید کنم. کار کردن با نرم افزارهای مختلفی را که یاد میگرفتم برای سایر همکارانم را نیز آموزش میدادم که آن ها هم بتوانند برای دانش آموزان خود تولید محتوا کنند. در دو سالی که کرونا تاثیر شدیدی داشته شب ها تا ساعت 2 یا 3 بیدار بودم و روی تولید محتوای برای دانش آموزان کار میکردم.
*چه چیزی در دانش آموزان باعث می شود شما به ادامه کارتان مُصرتر شوید؟
در دوره ابتدایی تدریس میکنم، دانش آموزان دوره ابتدایی واقعا معصوم هستند و معلمان خود را از ته دل دوست دارند. وقتی وارد کلاس می‌شوم بقیه مشکلاتم را فراموش میکنم و تمام هم و غمم تدریس است. همه دانش آموزان از نظر تحصیلی در یک سطح نیستند و اوایل سال تحصیلی درباره دانش آموزانم از معلم سال قبلشان یا از مدیر مدرسه میپرسم تا شناخت بهتری از آنان پیدا کنم. وقتی با دانش آموز ضعیفی سروکار دارم کوچکترین تلاشی که میکند را تحسین میکنم چراکه میبینم چقدر در روحیه او تاثیر میگذارد. در برابر همه دانش آموزانم احساس مسئولیت میکنم چون ما معلمان با یک آفرین گفتن و یا با یک کلام مناسب میتوانیم دانش آموز را به آینده ای بهتر سوق دهیم و حتی با یک کلام نامناسب او را از تحصیل باز بداریم. بنابراین تا حد امکان سعی میکنم از تشویق برای دانش آموزانم استفاده کنم.
*صحبت پایانی اگر دارید بفرمایید:
به نوبه خودم هفته معلم را خدمت همه معلمان عزیز کشورم تبریک عرض میکنم و به همه آن ها خسته نباشید میگویم. به آن ها میگویم که همه شما نمونه هستید چراکه در دوران کرونا توانستید این مسئولیت بزرگ را به نحو احسنت انجام بدید. برای همگان آرزوی سلامتی دارم.
ثبت دیدگاه