ایلام معلم|در دهههای اخیر، آموزش و پرورش به عنوان یکی از اساسیترین و حساسترین نهادهای جامعه، به میدانی برای جولان دادن برخی از افراد بیصلاحیت و منفعتطلب تبدیل شده است. این افراد که به درستی میتوان آنان را “کوتولههای سیاسی” نامید، نه به فکر آیندهی فرزندان این مرز و بوم هستند و نه دغدغهی پیشرفت و تعالی کشور را دارند. تنها چیزی که برای این افراد اهمیت دارد، قدرت و جایگاهی است که از طریق ارتباطات ناسالم و چرخیدن با باد هر دولتی به دست میآورند.
کوتولههای سیاسی: خائن به تعلیم و تربیت کشور
در هر دولتی، این کوتولهها به سرعت رنگ عوض میکنند و با تکیه بر تملق و چاپلوسی، به دنبال کسب مناصب کلیدی در آموزش و پرورش میگردند. بیتوجه به اینکه آیا صلاحیت و تجربهی کافی برای این پستها دارند یا نه، تنها هدفشان حفظ و گسترش منافع شخصی است. چنین افرادی با وزیدن باد هر دولتی، جهت خود را تغییر میدهند و در تلاشند تا با بهرهگیری از فرصتها و روابط، جایگاه خود را تحکیم کنند.آنچه بیش از همه ناراحتکننده است،نادیده گرفتن شایستگیهای واقعی است.
کوتولههای سیاسی بدون گذراندن مراحل قانونی، با روابط و نفوذهای پشت پرده، به مناصب حیاتی دست مییابند و باعث میشوند که کیفیت آموزش و پرورش کشور به شدت نزول کند. به جای اینکه تخصص و توانایی فردی در نظر گرفته شود، این چاپلوسان سیاسی با استفاده از روابط ناسالم خود، به جایگاههایی میرسند که نه تنها شایستهاش نیستند بلکه باعث تضعیف این نهاد مقدس نیز میشوند.
مجلس و نمایندگان: دفاع از منافع ملی یا تبعیت از کوتولهها؟
در شرایطی که کشور با مشکلات عدیده اقتصادی و سیاسی روبرو است، نمایندگان مجلس به جای اینکه به حرفهای این کوتولههای سیاسی گوش دهند و اجازه دهند آنها تعیین کننده مناصب کلیدی باشند، باید تمرکز خود را بر رفع مشکلات اساسی مردم بگذارند.
گوش دادن به چنین افرادی و سپردن امور به آنها، خیانتی آشکار به ملت و آموزش و پرورش کشور است.
مجلس باید به جای پرداختن به منافع فردی و گروهی، قوانین و مقرراتی را تصویب کند که از ورود این گونه افراد به مناصب حساس جلوگیری شود.
دوگانگی سیاسی و بیتعهدی: بیماری همهگیر کوتولههای سیاسی
این که فردی در دولتی همچون دولت شهید رئیسی به دنبال بخشداری باشد و در دولت پزشکیان سودای ریاست آموزش و پرورش را در سر بپروراند، نشان از دیاثت سیاسی و بیتعهدی کامل دارد.
این تغییر جهتهای ناگهانی و بیاساس، تنها با هدف حفظ قدرت و منافع شخصی انجام میشود و هیچ ربطی به منافع ملی یا دغدغههای آموزشی ندارد.
چنین افرادی، با این دوگانگی، تنها کشور را به عقب میبرند و اعتماد عمومی را نسبت به نظام سیاسی و آموزشی تضعیف میکنند.
لزوم انتخاب افراد شایسته: پایان دادن به سلطه کوتولههای سیاسی
آموزش و پرورش نیازمند افراد شایسته، متخصص و متعهد است. انتخاب افراد بر اساس تواناییهای واقعی و تعهد به اصول و ارزشها، نه تنها باعث ارتقای کیفیت آموزش میشود بلکه به اعتمادسازی در بین مردم نیز کمک میکند. مجلس و دولت باید با قاطعیت در برابر کوتولههای سیاسی بایستند و اجازه ندهند که این افراد بیکفایت، جایگاههای کلیدی را اشغال کنند.
در نهایت، داشتن یک موضع سیاسی ثابت و اصولی، حتی اگر به ضرر شخصی باشد، بسیار شرافتمندانهتر از این است که فردی با هر تغییر دولتی، رنگ عوض کند و به دنبال حفظ منافع خود باشد. دفاع از اصول و ارزشها، و تعهد به منافع ملی، باید در اولویت باشد و کوتولههای سیاسی باید از صحنهی مدیریت کشور حذف شوند. تنها با این رویکرد میتوان امید داشت که آموزش و پرورش کشور، مسیر صحیحی را در پیش گیرد و آیندهی روشنی برای نسلهای آتی رقم بخورد./انتهای پیام
ثبت دیدگاه