سیدآرمین حسینی؛گوشه کنار شهرها پرشده است از صدای شیون و زاری مردمانی که هرروز یک نفر از اعضای خانواده آنها به بیماری کرونا مبتلا شده و یا حال آن وخیم است، ویروس کرونا این کوچک پیل پیکر نشان داده است که این بیماری مهلک همچنان در برابر تمامی داروها مقاوم است و نمی‌خواهد در نبرد نابرابری که شروع شده پا پس بکشد اما به راستی چرا مردم ما هم در تیم مقابل هستند؟
با شیوع ویروس کرونا در کشورما،بسیاری از افراد در همان ابتدای کار به رعایت مسائل بهداشتی مبادرت نمودند،برخی به کمک کادر درمان رفته و مرهمی بر خستگی بی پایان این قشرمظلوم شدند،بسیاری دیگر نیز به صورت خودجوش اقدام به ضدعفونی معابر نمودند امری که تا حدی موثر توانست از پیشروی این غول نادیدنی جلوگیری نماید.
پس از گذشت تابستان و پایین آمدن میزان مبتلایان به این ویروس در کشور گویی مردم حافظه شان پاک شده و امکان بازگشت این ویروس را به ذهنشان نمی‌دهند.
اتفاقاتی مانند مراسمات تشییع پیکر افراد کرونایی با حضور افراد زیاد، بازگشایی مدارس ، هجوم مردم به بازارها برای خرید ، سفرهای غیرضروری و از همه بدتر صدایی که در گوشه کنار شهرمان شنیده میشود جشن و سرور عروسی‌هایی است که با حجم عظیمی از مردم به صورت مخفیانه در حال برگزاریست.
نیاکان ما از هزاران سال پیش بر کردار نیک تاکید داشته‌اند ، در دین اسلام نیز کتاب آسمانی قرآن و پیامبر مکرم(ص) و اهل بیت ایشان هم توصیه فراوان بر حفظ سلامتی خود و دیگران نموده اند.
آیا لحظه ای به وجدان خود رجوع می نماییم که جواب این همه خستگی و رنج روزافزون کادر درمان را به دلیل مبالاتی و ماسک نزدن چگونه خواهیم داد؟
هنوز هستند بسیاری از افراد که کرونا را یک شوخی میدانند و با تمسخر سعی بر کوچک نشان دادن اوضاع می‌کنند.،اما کافیست سری به آمارهای وحشتناک روزانه کرونای استان زد و پرپر شدن جوانانی که آنان هم ممکن بود روزی کرونا را به طنز میدانستند؛ نگریست.
دل همه مالامال از رنج و غم گرانی پر شده است بیایید با رعایت بهداشت فردی و ماسک زدن از گرفتن جان دیگران خودداری کنیم.
انتهای پیام/
ثبت دیدگاه