رشته تربیت بدنی و علوم ورزشی جز رشته های نیمه متمرکز در کنکور سراسری است. رشته های نیمه متمرکز به آن دسته از رشته هایی اطلاق میشود که قبولی در آنها علاوه بر کسب نمره علمی، نیازمند گذراندن آزمون عملی، مصاحبه و معاینه می باشد.
در سالهای قبل روال پذیرفته شدن در رشته تربیت بدنی و علوم ورزشی به این گونه بود که داوطلبان “بعد” از مشخص شدن تراز و رتبه علمی خود و همچنین “بعد” از مشخص شدن ظرفیت های دانشگاه های روزانه و نیز دانشگاه فرهنگیان در رشته دبیری تربیت بدنی در منطقه بومی خود، اقدام به انتخاب کد رشته مورد نظر می نمودند و “بعد” از اعلام نتایج رشته های متمرکز ، در آبان ماه یا آذرماه به عنوان پذیرفته شدگان چند برابر ظرفیت برای شرکت در آزمون عملی دعوت می شدند و آزمون عملی بصورت ناحیه ای ( به چند استان همجوار یک ناحیه گفته می شود ) در یکی از مراکز استان برگزار می گردید.
اما در کمال تعجب و در تصمیمی غیر کارشناسی دو سالی است که زمان برگزار آزمون عملی رشته تربیت بدنی به “قبل” از اعلام نتایج اولیه و همچنین “قبل” از اعلام ظرفیت های مورد نیاز تغییر داده شده است.
ایراد کار کجاست؟
با توجه به اینکه یکی از رشته های پرطرفدار در کنکور سراسری رشته تربیت بدنی دانشگاه فرهنگیان است و معمولا مورد استقبال اکثر داوطلبان قرار دارد، با این تغییر زمان آزمون عملی، داوطلبان “قبل” از اعلام نتایج و و “قبل” از اطلاع از تراز و رتبه ی خود و از همه مهمتر “قبل” از مشخص شدن ظرفیت های پذیرش ( که آیا در منطقه بومی آنها دبیر تربیت بدنی اعلام نیاز شده است یا خیر ) مجبور هستند که در آزمون عملی شرکت نمایند به این امید که “شاید” در منطقه آموزش و پرورش بومی آنها، در رشته تربیت بدنی پذیرش داشته باشد. این در حالی است که در بسیاری از مناطق رشته تربیت بدنی، پذیرش ندارد.
(شهرستان دهلران محل زندگی نگارنده در کنکور ۹۸ اینگونه بود و در رشته تربیت بدنی مرد اعلام نیاز نشده بود و معلوم نیست برای کنکور ۹۹ اعلام نیاز شده باشد یا خیر) اما چه بسیار داوطلبانی که با ” امید واهی” در آزمون عملی شرکت نمودند.
به راستی چه کسی پاسخگوی این همه امید واهی دادن است؟
به راستی چه کسی پاسخگوی این همه هزینه بی مورد است که بر دوش داوطلبان و خانواده های آنان تحمیل خواهد شد. هر داوطلب باید مبلغی در حدود ۱۰۰ هزار تومان بابت خرید کارت علاقمندی آزمون عملی و معاینه پزشکی پرداخت نمایند و با صرف هزینه مالی و اتلاف وقت و پذیرش ریسک در این شرایط حساس کرونایی به یکی از مراکز استان همجوار رفته و در آزمونی شرکت نمایند که احتمال فراوان دارد هیچ عایدی و کاربردی هم نداشته باشد.
اتخاذ اینگونه تصمیمات بر چه پایه و اساسی است؟
سوال اساسی اینجاست که چه مبلغ گزافی از بابت خرید کارت علاقمندی و معاینه پزشکی در جیب سازمان سنجش می رود؟
امیدواریم این رویه در سالهای آتی مجددا به گونه ای تغییر نماید که تنها داوطلبانی در این آزمون عملی شرکت نمایند که از نمره علمی و ظرفیت پذیرش منطقه مطلع باشند و امیدوارانه راهی محل آزمون عملی شوند.
قدرت ایمانی زاده _ مشاور تحصیلی شهرستان دهلران استان ایلام
انتهای پیام/
ثبت دیدگاه