ایلام معلم؛ در صحبت از مدیریت تغییر کارشناسان بر روی یک مسئله اتفاق‌نظر دارند: ادامه حیات سازمان‌ها در گرو تغییر آن‌هاست! درحالی‌که بیشتر سازمان‌ها برای تغییر اهمیت قائلند، اما به شکل تمام و کمالی فرآیند تغییر و چرایی دشواری آن را درک نمی‌کنند. اجرای تغییر سخت است و با وجود آنکه مطالب زیادی در مورد اهمیت آن نوشته شده است، همچنان به‌صورت یک معما باقی مانده است.
آموزش و پرورش به عنوان یکی از نهادهای تاثیرگذار جامعه سالهاست که دچار رکود نیرو در بخش های مدیریت میانی و ستادی خود شده است به نحوی که با تغییر دولتها و نگرش‌ها مدیران میانی که شامل مدیران و معاونین مدارس میشوند از افرادی انتخاب میشوند که در سنوات گذشته نیز عهده دار این سمت بوده اند و تنها با تغییر و روی کار آمدن دولت غیرهمسو کنار گذاشته شده و حال با برگشتن ورق، به عرصه مدیریت بازگشته اند.
عصر حاضر به عنوان عصر تکنولوژی شناخته میشود؛ عصری که شتابان سرعت گسترش اطلاعات در حال فزونی یافتن است و افراد میبایست برای جانماندن از این عصر دانش خود را بروز نمایند.
آموزش و پرورش نیز به عنوان یک عنصر مهم و تاثیرگذار در این عصر، به سوی جهانی شدن گام برداشته است و نگاه تک بعدی به این عنصر حیاتی باعث اثر مخرب بر پیکره جامعه خواهد داشت.
این نوشتار به بعد اصلی سیستم تعلیم و تربیت یعنی نیروی انسانی میپردازد؛ نیروی انسانی یکی از پایه های مهم در هرسازمان و سیستم است،متاسفانه در سالهای اخیر دیده شده است که برخی افراد با خودکامگی دیکتاتورمنشانه یا به تعبیری مدیریتی موروثی حاضر به گردش نخبگانی افراد حاضر در آن سیستم نیستند و مدیریت میانی( مدارس ) را جزیی از مایملک موروثی خود میدانند و در صورت عزل یا برکناری از سمت معاونت یا مدیریت مدرسه دست به کارهای جنون آمیز میزنند!
چگونه میتوان از معلمان به عنوان افسران خط مقدم آموزش و تربیت فرزندان این کشور انتظار فعالیت داشت در حالی که مدیران میانی آنان(مدیران مدارس) از ساده ترین مطالب روز جامعه بی اطلاع و همچنان بر مبانی پوسیده و منسوخ خود اصرار می‌ورزند و در مقابل تغییر ایستادگی می‌کنند؟
چگونه میتوان در این عصر، تحول دیجیتال، کلان‌داده، هوش مصنوعی را برای برخی از مدیران مدارس توضیح داد حال آنکه ایشان هنوز از نصب یک برنامه برروی گوشی خود عاجز هستند.
در سالهای اخیر وزارت آموزش و پرورش با تدوین دستورالعمل انتخاب و انتصاب مدیران مدارس راهی نو را برای کنار زدن مدیریت موروثی و خودکامه دیکتاتورمنشانه برخی افراد تدوین و تهیه نموده است.
امید است در سالهای پیش رو شاهد تغییر و تحول در بدنه میانی آموزش و پرورش باشیم چرا که سازمان‌های چابک امروزی برای بهبود عملکرد، اغلب به مدیریت تغییر در سه زمینه فرآیندها، افراد و فناوری نیاز دارند. بااین‌حال، در واقع این کارکنان سازمان هستند که درنهایت باید نحوه انجام کار خود را تغییر دهند. درجه تغییرپذیری هریک از کارکنان، تأثیر چشم‌گیری در بهبود عملکرد سازمان دارد. اگر کارکنان در تغییرات شخصی ناموفق باشند، روش‌های جدید کاری را نپذیرند و یاد نگیرند، بهبود عملکرد با شکست روبرو خواهد شد. اگر کارکنان تغییرات موردنیاز را بپذیرند و خود را با آن تطبیق بدهند، نتایج مورد انتظار به دست خواهد آمد. به همین علت جنبه نرم تغییرات در یک سازمان که شامل افراد است، دشوارترین جنبه آن به حساب می‌آید.
ثبت دیدگاه