جبار صفربیگی، فعال رسانه ای؛وقوع آسیب های اجتماعی از جمله خودکشی و افزایش خشونت های اجتماعی که ثمره ای جز رواج ناامیدی و بروز ناامنی در جامعه ندارند، زنگ خطرجدی برای سیاستگذاران در عرصه اقتصادی و اجتماعی را در کشور به صدا درآورده است.
حادثه تلخی که متاسفانه طی روزهای اخیر در ایلام اتفاق افتاد، معلول چندین عامل مهم اجتماعی و اقتصادی است که علی رغم تذکرات پیاپی و هشدار در مورد آن ها، مسئولان و متولیان امر چشم خود را به روی این عوامل بسته و انگیزه ای برای مرتفع نمودن آنها ندارند.
نخست نحوه برخورد مدیر یک مجموعه دولتی با کارمندان و مراجعان و بحث تعدیل یا اخراج یک نیرو از محیط کار است که متاسفانه نحوه صحیح انجام آن به مدیران ادارات و سازمان ها آموزش داده نشده است و در نتیجه تعدیل‌هایی ناشیانه و نامناسب و برخوردهای زننده با نیروی تعدیل شده، عواقب ناخوشایند متعددی به همراه خواهد داشت که نمونه اعلای آن را در حادثه اخیر به وضوح دیدیم. به نظر می رسد چنانچه مدیر مربوطه به جای رفتار غیرحرفه ای، برخوردی محترمانه همراه با ابراز همدردی و ارائه پیشنهادات حمایتگرایانه از خود نشان میداد، احتمال وقوع این سطح از درگیری و خشونت به شدت کاهش می یافت.
دوم قصور مسئولان و نهادهای متولی امر برای جلوگیری از رواج پدیده شوم خودکشی در استان ایلام است. نهادهای فرهنگی و اجتماعی چه عملکردی در خصوص مقابله با افزایش خودکشی در ایلام داشته اند؟ چه اقدامات پیشگیرانه ای تاکنون توسط این نهادها صورت گرفته است؟و چه خدمات روان شناختی و مشاوره ای در اختیار جامعه هدف خودکشی قرار گرفته است؟ تقریبا هیچ!
و مسئله سوم، معضل بیکاری و فقدان در آمد در غوغای گرانی این روزهاست که سبب پایین آمدن آستانه تحمل افراد گشته است.
اگر امروز شاهد افزایش آسیب های اجتماعی همچون خودکشی هستیم، باید به نقش فقدان امنیت شغلی و فقر معیشتی جامعه توجه کنیم. نمی‌توان از فردی که تضمینی از بابت امنیت شغلی خود ندارد، انتظار روح و روان سالمی داشت!
ضروری است هرچه سریعتر تمهیدات لازم در خصوص مقابله با رواج خودکشی و دیگرکشی در ایلام اندیشیده شود تا قشر آسیب پذیر جامعه، این پدیده منحوس را تنها راه چاره پیش روی خود نبینند.
ثبت دیدگاه